คำที่พูดคำนั้น กับเสียงที่บอกกับฉัน
ใจยังสั่นทุกครั้ง ที่คิดถึงมัน
เรื่องระหว่างเรา
อาจจะดู คล้ายว่าเนิ่นนาน
กับการต้องลืม เธอไปสักที
แต่ที่รู้ตอนนี้ คือมันไม่มีทางเลย
ทุกๆ สิ่งที่เป็นของเธอ
จะเก็บทิ้งก็ทิ้งไม่ลง
เสื้อตัวนั้นยังเอามาดม
ถึงมีกลิ่นหอม เบาบางแค่ไหน
หมอนข้างใบนั้น ฉันไม่เคยซัก
ถึงคราบน้ำลาย เธอจะยืดใส่
ยังกอดนอนทุกคืนรู้ไหม
ไม่ว่าอะไรที่เธอเคยใช้ ก็วางไว้ที่เก่า
คำที่พูดวันนั้น
กับเสียงที่บอกกับฉัน
ใจยังสั่นทุกครั้ง แค่คิดถึงมัน
ตอนเธอบอกลา
ความเข้มแข็งไม่มีเหลือเลย
แค่คิดจะลืม ก็น้ำตา
เข้ามารักเพื่อจะลาไป
ก็ไม่รู้ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่
จะเก่งอย่างเธอสักที
ทุกๆ สิ่งที่เป็นของเธอ
จะเก็บทิ้งก็ทิ้งไม่ลง
เสื้อตัวนั้นยังเอามาดม
ถึงมีกลิ่นหอม เบาบางแค่ไหน
หมอนข้างใบนั้น ฉันไม่เคยซัก
ถึงคราบน้ำลาย เธอจะยืดใส่
ยังกอดนอนทุกคืนรู้ไหม
ไม่ว่าอะไรที่เธอเคยใช้
ทุกๆ สิ่งที่เป็นของเรา
ก็ยังอยู่เหมือนเดิมทุกอย่าง
ต่อให้มองมันสักกี่ครั้ง
น้ำตาก็พังจนกลั้นไม่ไหว
หมอนข้างใบนั้น ฉันไม่เคยซัก
ถึงคราบน้ำลาย เธอจะยืดใส่
ยังกอดนอนทุกคืนรู้ไหม
ไม่ว่าอะไรที่เธอเคยใช้ ก็วางไว้ที่เก่า
ฉันกอดนอนทุกคืนรู้ไหม
ถึงแม้ว่าเธอไม่กลับมาใช้
ยังเก็บมันไว้ที่เก่า